Mijn Krav-verhaal. Deze keer met: Marco

Hallo,

Ik ben Marco, 47 jaar, woonachtig in Heerenveen en sinds 2014 leerling Krav Maga bij MKKM – Selfdefense Training. De geschiedenis die hieraan voorafging zal ik even beknopt uit de doeken doen hoe het zover is gekomen en waar mijn drive uit voortkomt.

Tegenwoordig fanatiek sporter maar dit is niet altijd zo geweest, integendeel. Het zal een jaar of 10 geleden zijn dat ik door slechte leefgewoontes etc. in een negatieve spiraal was beland van angst en depressie. Een weg die ik 12 jaar bewandeld heb dus tja in dat opzicht 22 jaar terug. Medicatie hield me nog op de been maar die namen niet alleen mijn angst weg, maar ook mijn andere emoties, waardoor ik een afgevlakt persoon was geworden die ook niet heel erg blij meer met zichzelf was.

Enfin tot een keerpunt gekomen dat ik besloot dat het anders moest, cold turkey de medicatie aan de kant gegooid begonnen te sporten, voeding onder de loep genomen en diverse coaching doorgelopen. Een getraumatiseerd brein herstellen vergt enige moeite en discipline en bovenal vechtlust En die had ik gelukkig nog wel in mijn assortiment.

Ik kreeg lol in het sporten en raakte gemotiveerd toen ik sterker en fitter begon te worden, en merkte dat mijn omgeving anders op me ging reageren. Van Jongs af aan ben ik altijd geïnteresseerd geweest in zelfverdediging en eigenlijk ook altijd onder de indruk geweest van grote sterke spieren en dat in combinatie met mijn eigen lage zelfvertrouwen destijds heeft ervoor gezorgd dat ik heb gedacht dat ik er zelf niet voor in de wieg zou zijn gelegd. Ik heb een paar jaar aikido gedaan en alhoewel ik dit destijds wel leuk vond kreeg ik toch al vrij snel het gevoel dat dit iets was waar je jaren en nog eens jaren op moest trainen om dit jezelf eigen te maken. Waarmee ik niet beweer dat het niet zou werken, maar op straat en in stress in realistische situaties denk ik niet dat je het gaat redden met 1 lesje in de week wat wij ter beschikking hadden. Op de sportschool waar ik fitness deed kwam op een dag een verkorte cursus Krav Maga voorbij waar ik me op inschreef, hoewel het totaal anders was dan wat ik tegenwoordig bij MKKM – Selfdefense Training doe, was de opzet van het onder stress presteren wel hetzelfde. Nadat deze verkorte cursus was afgelopen besloot ik om verder te kijken naar waar ik meer kon leren op het gebied van Krav Maga. Het bleek dat Micha en ik een gemeenschappelijke kennis hadden waardoor ik hem benaderd heb en ben toen vrij snel een proefles gaan doen. De eerste les was voor mij gelijk mindblowing; een choke from the front oftewel iemand die je keel dicht knijpt, groot en sterk, wat doe je? Vanuit een natuurlijke reflex in een paar seconden veilig uit de situatie, wow. Hier moest ik meer van weten. Ik herinner me een avondje stappen waarbij ikzelf op straat eens aangevallen ben door iemand met een stoeptegel. Er was totaal geen aanleiding voor, hij was er opeens. Ik stond aan de grond genageld van angst en stress.
Mijn lichaam blokkeerde en ik kon niks uitbrengen. Ik was gelukkig niet alleen en met hulp van buiten ben ik daar gelukkig veilig uitgekomen. Inmiddels heb ik mijn 4e diploma behaald en zijn we dik 4 jaar verder.

Die angst en stress die ik toen heb gevoeld alsmede ook de woede die me toen blokkeerde, die zou me vandaag de dag waarschijnlijk redden omdat we leren te reageren vanuit stress. Ikzelf hoop het nooit toe te moeten passen en als dat al je motivatie zou zijn om dat graag te willen toepassen dan denk ik niet dat je goed bezig bent, maar zelfvertrouwen groeit met elke les en zeker met elk behaald examen. Zelfs toen ik gezakt ben voor een examen was het de vraag ben ik beter geworden dan een half jaar terug? Het antwoord was ja, en dat geeft keer op keer voldoening.

Toen ik het virus in het begin te pakken kreeg heb ik gezegd dat ik ooit graag P5 zou willen halen, het 5e diploma van de Practitioners, het leek mijlenver weg, maar draag inmiddels met trots 4 streepjes en ben nog slechts 1 level verwijderd van wat ik met toen had voorgenomen.
Wat ga ik daarna doen? Nou, wie weet ga ik bij goede gezondheid wel verder ik heb geen idee, wat ik wel weet is dat ik Krav Maga blijf beoefenen hoeveel streepjes er ook op mijn level mogen staan.

Het is overigens niet alleen het leren verdedigen, de lessen verlopen ook altijd heel gezellig en het is best wel een sociale club waar ook weer vriendschappen ontstaan en waar ook ruimte is om met elkaar buiten de mat eens iets leuks te doen, van een avondje stappen tot een etentje of een paintball event. We hebben het allemaal beleefd. Ik kan een ieder oprecht aanbevelen eens mee te doen met een voor mij toch wel life changing experience en tja door mijn aanstekelijk enthousiasme breng ik nog weleens een kennis ofzo mee waarvan er vaak ook nog wel iemand blijft hangen voor meer.

Wanneer een kind struikelt zal het nooit zeggen van goh dat lopen is niks voor mij. Die blijft opstaan net zolang tot het lukt, en zo is het ook met Krav Maga in mijn ervaring: Je krijgt het niet cadeau maar de voldoening is groot.

greetz Marco