Lid van de maand februari 2020: Armand!

Naam:  Armand Scheepstra

Leeftijd: 49

Huidig Krav level: P5

Wat doe je in het dagelijks leven? Allereerst vorm ik met Grace en onze twee zoons Nick en Micha een fijn gezin. Dat zorgt al voor vele dagelijkse bezigheden. Daarnaast werk ik als Business Analyst bij Stadler Service. Ons moederbedrijf bouwt treinen, wij onderhouden ze. Mijn werk bestaat uit opzetten van werkprocessen, ondersteunen met IT en analyseren van de resultaten. Tevens ondersteun ik opzetten van nieuwe werklocaties. Dit voor Nederland en Groot Brittannië. Naast Krav doe ik nog aan fietsen, race en mountainbike.

Wanneer ben je gestart met Krav Maga? In 2011. Ik had nooit vecht- of zelfverdedigingssporten gedaan. Het was bij toeval dat mijn zwager Roland zei om het eens te proberen. Al tijdens de eerste les was ik verkocht. Toepasbaar vanaf dag 1, heel praktisch.

Waarom doe je aan Krav Maga? Voor de fun en omdat het goed bij me past. Ik sport graag en hou van directheid, no-nonsense en respect. Krav biedt het allemaal. Uiteraard ben je actief bezig. Lessen en zeker examens zijn vaak slopend. Krav leert je problemen op te lossen en om te gaan met bijbehorende stress. Het “hoe” is minder belangrijk dan dat het wordt opgelost. Ook al “sloop” je mede Kravisten, en soms gaat dat mis (sorry Pieter), het respect naar elkaar is groot. De wetenschap dat je situaties het hoofd kunt bieden geeft je rust. Blijkbaar straal je dat ook uit. Tijdens een paar confrontaties (Bij voetbal van mijn zoons en in het verkeer. Opmerkelijk hoe agressief mensen daar kunnen zijn) merkte ik dat de ander onzeker werd. Alleen maar omdat ik rustig bleef. Was ook een effectieve defense 😉

Wat is je doel met Krav Maga? Fysiek bezig zijn, lekker sporten en het contact met mede Kravisten. Uiteraard ook beter worden. De eerste jaren had ik het doel om minimaal G1 te halen. Dat wil ik nog steeds, maar de laatste jaren zijn er lichamelijke ongemakken (o.a. door medicijnen) en ben ik vaker geblesseerd dan prettig is. Zal wel te maken hebben dat ik denk dat ik nog 25 ben. Mijn lichaam denkt daar heel anders over. Kan ik moeilijk aan wennen.

De les: Wat is je favoriete moment? Het 100% sparren. Dat leert je echt omgaan met situaties, de druk en onzekerheid. Het komt het dichtst bij de realiteit. Je komt er dan achter hoe goed technieken ingesleten zijn. Of niet en dat is dan weer een goede les.

De les: Welk moment zie je tegenop? Geen enkel moment.

Mijn mooiste Krav-ervaring… Dat zijn er zoveel. De buitentrainingen zijn top. Laatst de les van Amnon, weer eens een andere setting. Seminars. De examens, dat je bevestigd krijgt dat je weer een stap hebt gemaakt, na uren afzien. De uitjes (o.a. paintball) zijn ook altijd geweldig.

Als ik één dag de les zelf zou mogen geven dan… Lastig, maar ik denk dat ik een vuurwapen seminar zou regelen, op een schietbaan. Gelukkig zijn vuurwapens in Nederland zeldzaam waardoor we een wat erg relaxte houding hebben tijdens lessen. Zodra je een echte vast hebt, gebruikt en je realiseert wat voor schade het kan aanrichten, dat is een eyeopener voor vele technieken.

Mijn ultieme Kick-to-the Groin gaat naar… Ze worden wat te goed beveiligd, maar alle wereldleiders die negeren dat de mensheid onze aarde momenteel aan het afbreken is. De mensheid is misschien niet de enige oorzaak, maar wat we als mens kunnen veranderen moeten we oppakken. We hebben leiders nodig die de situatie serieus nemen, oplossingen zoeken en mensen verbinden. Ik vind het treurig hoe een aantal momenteel handelt.

Na de les dan… Uitzweten, wat bijpraten en dan weer naar huis, waar de dagelijkse klussen wachten. Ik kan helaas veel minder tijd vrijmaken voor Krav dan ik zou willen. Ben ik vast niet de enige in.

Tot slot (wil je nog wat anders kwijt?): Ga zo door. Geldt voor jou als instructeur en alle mede Kravisten. Kida!

Vragen staat vrij. Dus stel hem maar… De vraag aan Micha: Wat is jouw ultieme les of seminar. Als geld, middelen e.d. geen rol speelt.

Leuke! Ik heb er twee. Als geld geen rol speelt dan zou ik direct een seminar in een vliegtuig willen organiseren waarbij wij vrolijk het ‘fasten seatbelt’ lampje zouden mogen negeren. Een bijzondere ervaring omdat er nogal wat beperkingen zijn. De budgetvariant is een meer realistische; een seminar in een rijdende bus of trein (ik heb hem geloof ik al eens eerder genoemd). Deze seminars zijn in Nederland vrij uniek, slechts een enkele collega die het voor elkaar heeft weten te krijgen. Mag ik bij deze weer een beroep op jullie doen? Als iemand ook maar één mogelijkheid ziet… De tweede is een idee waar ik het kort geleden met Amnon over had. Hij had een kleinschalig seminar mogen geven op een autosloperij. Een aantal auto’s was klaargezet en die hoefde niet persee heel te blijven. Fallbreaks, in-car-fighting, roadrage, alles kon en gebeurde dan ook uitbundig. Ik regel de pleisters, wie regelt de autosloperij?